นายเอกรินทร์ จ่าเมือง นักศึกษาแลกเปลี่ยน Outbound ที่ National Institute of Advanced Industrial Science and Technology (AIST) ประเทศญี่ปุ่น

นักศึกษา หลักสูตรวิทยาศาสตร์บัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์
20 มกราคม 2563 ถึง 6 มีนาคม 2563

นักศึกษาแลกเปลี่ยนระดับปริญญาตรี ภายใต้ทุนสนับสนุนจาก National Institute of Advanced Industrial Science and Technology (AIST) ประเทศญี่ปุ่น

ผม นายเอกรินทร์ จ่าเมือง สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีในหลักสูตรปริญญาตรีวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นนักศึกษาในที่ปรึกษาของอาจารย์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประภาพร รัตนธำรงธ์ ในช่วงปีการศึกษาที่ 4 เทอม 2 ผมและคู่โปรเจคได้รับเสนอโครงงานที่ทำร่วมกับ National Institute of Advanced Industrial Science and Technology (AIST) ประเทศญี่ปุ่น เป็นโครงงานเกี่ยวกับการนำเสนอข้อมูลเชิงภาพ (Data Visualizer) ร่วมกับแผงจอภาพขนาดใหญ่ (Tiled Display Wall) โดยพวกผมได้รับโอกาสได้ไปทำโปรเจค ณ ที่ AIST เป็นระยะเวลา 45 วัน เนื่องจากในการนำเสนอข้อมูลเชิงภาพจำเป็นต้องมีการทดสอบบนแผงหน้าจอภาพขนาดใหญ่เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่างกับการแสดงข้อมูลบนหน้าจอขนาดปกติและในขณะนั้นทางธรรมศาสตร์ยังไม่มีอุปกรณ์ที่เพียงพอ

สำหรับบรรยากาศในการมาถึงครั้งแรก ผมรู้สึกตื่นเต้นมากครับ(เป็นครั้งแรกที่ผมได้ออกนอกประเทศ) ผมมาถึงสนามบินนาริตะ (Narita Airport) ประมาณ 6 โมงเช้าตามเวลาท้องถิ่น ช่วงนี้ของประเทศญี่ปุ่นเป็นช่วงฤดูหนาว ตอนที่ออกมาข้างนอกอาคารอากาศที่นั่นหนาวมากครับ ประมาณ 5 องศาเซลเซียสได้ แต่อากาศที่นั่นสดชื่นมากเลยครับ จากสนามบินพวกผมได้ซื้อตั๋วรถบัสจากสนามบินไปยัง Tsukuba Center เนื่องจากเป็นช่วงฤดูหนาวทำให้ทิวทัศขณะเดินทางอาจจะดูแห้งแล้ง

จาก Tsukuba Center ผมได้รอรถบัสจากสถาบัน AIST มารับ โดยที่ผมแปลกใจมากคือทุกป้ายจะมีตารางเวลารถเข้า-ออกและรถทุกคันจะมาและออกตรงเวลาตามป้าย เมื่อมาถึงครั้งแรกผมได้รับความช่วยเหลือจากรุ่นพี่ปริญญาโทที่มาแลกเปลี่ยนก่อนหน้านี้ ได้มารอที่หน้าอาคารที่พวกผมใช้ในการฝึกงาน

อย่างแรกที่ต้องทำเมื่อมาถึงคือการเข้ารายงานตัวกับ Jason ซึ่งเป็นนักวิจัยที่ AIST และเป็นที่ปรึกษาโปรเจคร่วมกัน จากนั้นมีการถ่ายรูปติดบัตร เพื่อใช้ในการเข้า-ออกจากอาคารเพื่อความปลอดภัยและการอบรมทำความเข้าใจเกี่ยวกับระเบียบ ข้อกำหนดต่าง ๆ ของทางสถาบันวิจัย และได้มีการแนะนำสถานที่ต่าง ๆ เช่น โรงอาหาร ร้านสะดวกซื้อรวมทั้งเส้นทางการไปยังหอพัก

ในการทำงาน ผมและคู่โปรเจคได้ทำงานอยู่ในห้องเดียวกัน ภายในนั้นมีเพียงแค่พวกเราทำให้ผมไม่ค่อยรู้สึกกดดันมากครับ และถ้าหากมีปัญหาอะไร สามารถไปติดต่อ Jason ที่อยู่ห้องตรงข้ามได้ เมื่อถึงช่วงกลางวันพวกผมจะไปรับประทานอาหารพร้อมกับ Jason รุ่นพี่ปริญญาโท นักวิจัยที่ AIST และคนที่มาแลกเปลี่ยนจากประเทศต่าง ๆ ครับ ในทุกวันศุกร์ของแต่ละสัปดาห์นั้นจะมีการประชุมร่วมกับอาจารย์ที่ปรึกษาและนักวิจัยท่านอื่น ๆ ที่มีส่วนร่วมกับโปรเจคนี้ เพื่อคอยรายงานความก้าวหน้าของโปรเจค รวมทั้งปัญหาที่เกิดขึ้นเพื่อให้สามารถเสนอแนวทางการแก้ไขร่วมกันได้

ในระหว่างฝึกงานอยู่ที่ AIST นั้น ผมก็ได้มีโอกาสเดินทางไปในหลายที่ครับ โดยเริ่มจากสถานที่บริเวณรอบ AIST ก่อนครับ การเดินทางโดยส่วนใหญ่นั้นผมใช้จักรยานที่หอพักมีการให้ยืม ผู้คนที่นั่นอัธยาศัยดีมากครับ บางครั้งพวกเขาก็กล่าวทักทาย เช่น อรุณสวัสดิ์ในภาษาท้องถิ่นให้กับผมแม้จะเป็นครั้งแรกที่เจอกัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกว่าผู้คนเหล่านี้เป็นมิตรมากครับ ในช่วงแรกที่มาผมก็กังวลนะครับ เกี่ยวกับเรื่องการสื่อสาร เนื่องจากทักษะทางด้านภาษาของผมนั้นไม่แข็งแรงมาก ทำให้ในบางครั้งผมก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปสื่อสารกับพวกเขาก่อน เช่น ในการสั่งอาหารหรือสอบถามอะไรบางอย่าง แต่จากการแสดงออกเหล่านั้นทำให้ผมมีความกล้าที่จะสื่อสารมากขึ้น

จากนั้นเริ่มได้มีโอกาสเดินทางไปยังโตเกียว(Tokyo) ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น ในส่วนของที่ AIST นั้นตั้งอยู่ในเมืองสึคุบะ จังหวัดอิบารากิครับ การเดินทางสะดวกสบายมากครับ โดยมีคำแนะนำจากทั้งรุ่นพี่ปริญญาโทและ Jason ในการให้คำแนะนำเรื่องการเดินทางและสถานที่ครับ

ในช่วงสัปดาห์ท้ายของการแลกเปลี่ยน พวกผมได้มีการทำ Challenge ที่รุ่นพี่ที่เคยมาแลกเปลี่ยนได้ทำกันซึ่งมีชื่อว่า Tsukuba Mountain Challenge คือการปั่นจักรยานจาก AIST ไปยัง Tsukuba Mountain ครับ

และในก่อนวันสุดท้ายของการมาแลกเปลี่ยน ได้มีการนำเสนองานให้กับนักวิจัยท่านอื่นที่ AIST ซึ่งก็ได้รับคำแนะนำที่มีประโยชน์มากมาย ที่จะนำไปใช้ในการพัฒนาโปรเจคต่อไปครับ ผมต้องขอขอบคุณอาจารย์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประภาพร รัตนธำรงธ์ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ในการมอบโอกาสครั้งนี้ และนักวิจัยทุกท่านจาก AIST ในการให้การต้อนรับที่อบอุ่น และมีส่วนช่วยในการให้คำแนะนำที่จำเป็นต่อการพัฒนาโปรเจค ผมถือว่าการมาในครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่ดีอย่างหนึ่งในการเรียนรู้การใช้ชีวิตในต่างประเทศ ประสบการณ์ในการทำงานร่วมกับนักวิจัยจากสถาบันอื่น แม้ว่าบางครั้งจะมีปัญหา แต่สุดท้ายพวกผมก็สามารถผ่านพ้นปัญหาไปได้ ขอบคุณครับ